دوباره محرم

دوباره ماه محرم رسید بیا

هلال غصه و ماتم دمید بیا

به خاطر دل ما نه، به خاطر زهرا

الا تو طالب خون شهید بیا

دوباره تکیه به پا و علم شده برپا

بنا شده است به پا خیمه ی امید بیا

دوباره سینه و زنجیر رخت و سوگ عزا

دوباره اشک به چشمان دمید بیا

دوباره هوس کرده کربلا دل من

دوای آن که دلش کربلا ندید بیا

دوباره خلق جهان را گرفته صد فتنه

ظهور کرده به عالم بسی یزید بیا

مگر قرار ظهور تو کعبه نیست عزیز

بنا شده است به آنجا بت جدید بیا

دوباره این همه هییت به صف شده آقا

که کربلا  نشود این زمان پدید بیا

سروده : عبدالکریم خاضعی نیا

مقدمه ای برای ورود به ماه محرم

یک سؤال :

س _ چه چیز باعث شد که حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شاخص شود و این‌قدر محبوبیت پیدا کند. شهادت ایشان بود یا شخصیت ایشان؟

ج _امام حسین(ع) در زنجیره و سلسله‌ي ائمه‌ي بزرگوار ما امام است و اگر این اتفاق نمی‌افتاد و کربلا به وجود نمی‌آمد امام، امام بود. «الحسن و الحسین! اِمامان قاما اَو قَعِدا » حسن و حسین هر دو امام‌اند برخیزند یا بنشینند .

 یعنی چه یکی صلح کند و چه دیگری قیام کند هر دو یک حقیقت بیشتر نیستند. حافظ می‌گوید:

«در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود       که این شاهد بازاری و آن پرده‌نشین باشد»

بعضی این بیت شعر حافظ را به امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) تعبیر کرده‌اند. شاهد بازاری که منظور همان سر امام حسین(ع) بود که در بازارها چرخانده شد و دیگری پرده‌نشین منظور امام ‌حسن مجتبی(ع) که در یک شرایط سخت و ناگزیر، یک نرمش قهرمانانه به خرج داد و برای حفظ اسلام صلح را برگزید. صلحی که البته بسیار تلخ بود یعنی زهری که مشهور است امام مجتبی(ع) نوشید خیلی پیش‌تر این زهر را نوشیده بود.

اما اینکه حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) محبوب دل‌های ماست علت و انگیزه‌ي آن چند مورد است.

نکته‌ي اول این است که در آیینه‌ی کربلا هرکس می‌تواند خودش را ببیند یعنی حادثه‌ای است که ما را معطل نخواهد گذاشت هرکس بیاید سراغ عاشورا می‌تواند مصداق و شبیه خودش را در کربلا ببیند پس کربلا می‌تواند با تمام ما ارتباط برقرار کند، هر سن و سال و هر تیپی که داشته باشید مشابه شما در کربلا هست بنابراین کربلا(به تمام عطش‌ها و نیازهای ما پاسخ می‌گوید).

نکته‌ي بعدی رفتار زیبایی است که در کربلا اتفاق افتاده، با این جمله‌ي حضرت زینب(س) آشنا هستید که کربلا را زیبا خواند، کل این حرکت زیباست این‌که انسان این‌قدر زیبا بایستد و عاشقانه فداکاری کند این‌همه صحنه‌های زیبا، چه در شکل عبادتش، چه در سخن گفتن‌هايش و چه در رفتارهايش بیافریند جز در کربلا در هیچ صحنه‌ای تاکنون نقش نبسته است، بنابراین همه‌چیز در کربلا زیباست و کربلا زیباترین تابلوی آفرینش است. تجلی جمال خداست. (کربلا دل می‌رباید و ما را به سمت خودش جذب می‌کند شما چه چیز زیبایی جست‌وجو مي‌کنید که در کربلا نيست؟) مرز جغرافیایی کربلا، محدود نيست به همه‌چیز و همه‌جا و همه گاه مي‌رسد. بنابراین چون کربلا همه‌چیز دارد که جذاب و جان پذیر و دلربا باشد، باجان ما، با اندیشه‌ي ما و با احساسات ما گره می‌خورد به این دلیل همه دوستش داریم.

امام حسین(ع) محبوب همه است، هم محبوب اهل آسمان، هم محبوب اهل زمین است. نقل است؛ بعضی از اصحاب خدمت پیغمبر(ص) که می‌رسیدند، می‌گفتند«یا رسول‌الله» ما خیلی شمارا دوست داریم، هم حسن، هم حسین و هم پدرشان را دوست داریم اما نمی‌دانیم چرا حسین بیشتر به دل ما می‌نشیند نسبت به او احساس متفاوتی داریم رسول خدا(ص) فرمودند:«ما هم‌ همین‌طور هستیم. ما هم احساسمان به حسین نسبت به دیگران متفاوت است».

و نکته‌ي آخر این‌که چون اباعبدالله از همه‌چیزش از جان و مالش، آبرو و خانواده‌اش درراه خدا گذشت و همه‌اش برای خدا شد خدا هم همه‌ي خودش را به اباعبدالله بخشید. یعنی چهره‌ی حسین(ع) و وجود حسین(ع) خدایی شد و این است که هر که خدا را دوست داشته باشد نمی‌تواند حسین را دوست نداشته باشد.

دکتر سنگری به نقل از سایت : روز دهم