برای شب هفت مادر شهید

 به مناسبت هفتمین روز وصال مادر شهید عبدالحسین نوروزی نژاد به فرزندش 

نمی دانم فراق یوسف و یعقوب چند سال به طول انجامید ، اما می دانم سرانجام، یوسف به یعقوب رسید .

 یوسف در سالهای فراق ، عزیز مصر گشت و پیراهنی داشت که بوی یوسف می داد و با آن چشمان یعقوب روشن شد !

اما من در عصر خمینی کبیر ، یوسف هایی می شناسم که نه در کاخ عزیز مصر، بلکه در خاک های داغ خوزستان و کوههای سرد کردستان، سالهای سال ماندند و یعقوب هایی که در فراق یوسف هایشان، هیچ گاه به وصال دنیایی نرسیدند و چشمهایشان تا آخر بینا نشد ، پیراهنی هم نبود که چشم منتظرانشان را روشن کند . اگر بود پلاک و استخوان هایی بود که خیلی اوقات زمانی می رسیدند که یعقوبی نبود !

اگر چه قصه یوسف را قرآن احسن القصص خواند ، اینجا اما ، حکایت شهید عبدالحسین نوروزی نژاد، احسن القصص دفاع مقدس ماست ، آنگونه که حکایت یوسف احسن القصص قرآن بود . عبدالحسین غیر از شباهت داستان، چهره اش هم شبیه ترین چهر ها به یوسف بود. او در عملیات بیت المقدس، به طواف خدا رفت و میهمان ملکوت شد. اما حاضر نبود با ساختن قبرش وجبی از خاک دنیا را اشغال کند. اما یعقوبی که در انتظار او بود مادر درد کشیده ای بود که

در انتظار یوسفش ، سی و پنج سال ایستاد و صبوری کرد.

کوچه پس کوچه های دزفول حکایت عاشقی این مادر را تا عرش الهی فریاد خواهند زد.و اینک قلب  کنعانی او از طپش ایستاد تا عزیزش را، تا یوسفش را، تا پاره تنش را در محضر خدا ملاقات کند. اگر دیدار یوسف مصر و یعقوب کنعان در کاخ عزیز مصر برقرار شد، دیدار عبدالحسین نوروزی نژاد و مادرش ، بر سفره عاشقی حضرت سید الشهداء (ع) انجام گرفت . انگار قرار بود حضرت زهرای مرضیه (س) ، دستان این مادر را در دستان فرزند شهیدش بگذارد.

و اینک یک هفته است که عبدالحسین در آغوش مادر خوابیده و یک هفته است که مادر آرامِ آرام بعد از 35 سال بخواب رفته است .

دلنوشته فرزند شهید، دکتر مهدی هرمزپور با کمی تلخیص